Sochaczew

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Sochaczew,

m. powiatowe w województwie mazowieckim, na zachodnim skraju Równiny Łowicko-Błońskiej, nad Bzurą i uchodzącymi do niej Utratą oraz Pisią.

Ludność miasta: ogółem — 36,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 397,2 os/km² (2019)

Powierzchnia: 26 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°15′E, szerokość geograficzna: 52°14′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1368

Oficjalne strony WWW: www.sochaczew.pl

gród kasztelański wzmiankowany 1221 i osada prawdopodobnie targowa; prawa miejskie 1368; jedna z rezydencji książąt mazow.; 1476 przyłączony do Korony; od XV w. starostwo grodowe i siedziba powiatu; w XV–XVI w. znaczny ośr. rzemieślniczo-handl. (gł. szewstwo, sukiennictwo, handel zbożem); od poł. XV w. liczne skupisko Żydów; od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w 2. poł. XIX w. rozwój przemysłu przetwórczego; znany ośr. chasydzki skupiony wokół cadyka Abrahama Bornsteina i jego następców (1939 ok. 4 tys. Żydów, ok. 48% mieszk.); od 1903 połączenie kol.; IX 1939 walki obronne Armii „Poznań” w ramach bitwy nad Bzurą; w czasie okupacji niem. 1940–41 getto (ok. 3 tys. osób, część wywieziona do getta warsz.); ośr. konspiracji; do 1975 miasto powiatowe; 1977 do Sochaczewa włączono m. Chodaków. Przemysł chem., odzieżowy, metal., elektroniczny i spoż., ponadto ceramiki budowlanej, elektrotechnicznej, drzewno-papierniczy, skórz.; węzeł drogowy; w Sochaczewie działa Wyższa Szkoła Zarządzania i Marketingu, Stow. Miłośników Ziemi Sochaczewskiej, Muzeum Kolei Wąskotorowej, Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą; pozostałości zamku (pocz. XV w.), klasycyst. kamienice (1828–33).

Bibliografia

Dzieje Sochaczewa i ziemi sochaczewskiej, red. S. Russocki, Warszawa 1970.