Sánta Ferenc

Sánta

[szạ:nto]

Ferenc, ur. 4 IX 1927, Brassó (ob. Braszów, Rumunia), zm. 6 VI 2008, Budapeszt,

pisarz węgierski;

w opowiadaniach (zbiory: Téli virágzás ‘zimowe rozkwitanie’ 1956, Farkasok a küszöbön ‘wilki na progu’ 1961, Isten a szekéren ‘Bóg na wozie’ 1970) i powieści Dwadzieścia godzin (1964, wyd. pol. 1967) ukazał skomplikowaną sytuację współcz. wsi węg.; w powieściach Piąta pieczęć (1963, wyd. pol. 1968) i Zdrajca (1966, wyd. pol. 1969) podjął zagadnienia filoz.-etyczne, zwłaszcza problem odpowiedzialności jednostki za losy narodu w momentach dziejowych przesileń; 1973 otrzymał nagrodę państw. im. L. Kossutha; od 1970 nie publikuje utworów lit., ogłosił jedynie kilka esejów publicyst. na pocz. lat 90.