Pertosa, Grotta di
jaskinia krasowa w południowych Włoszech, w Apeninie Południowym, ok. 60 km na południowy wschód od Salerno;
[g. di pertọza],
Grotta dell’Angelo, Grotta di San Michele Arcangelo,
Pertosa, Grotta di
Encyklopedia PWN
dł. 2,6 km, rozwinięta poziomo; kilka ciągów obszernych korytarzy i komór, w większości z bogatą szatą naciekową (duże stalagmity, stalaktyty, zasłony naciekowe), szczególnie w komorach Madonny i Tronu; gł. ciągiem płynie podziemna rzeka, którą przy wypływie z jaskini spiętrzono tamą; woda powstałego podziemnego jeziora napędza małą elektrownię (370 kW) zapewniającą oświetlenie jaskini i okolicznych miejscowości. Wstępna część jaskini była zamieszkiwana od neolitu do epoki żelaza; w czasach gr. i rzymskich miejsce kultu; od XII w. jest kościołem pod wezwaniem Św. Michała Archanioła.
