Olesko
 
Encyklopedia PWN
Olesko, Ołeśko, Oles'ko,
osiedle miejskie na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, na Wyż. Podolskiej, u podnóża Woroniaków, nad Libercią (dopływ Styru).
— 1,7 tys. mieszk. (2009). Jedna z najstarszych osad ruskich; gród prawdopodobnie zniszczony w 2. poł. XIII w. w czasie walk pol.-litew. o O. i odbud. w XIV w.; od 1327 O. należało do książąt mazow., od 1340 w W. Księstwie Litew., 1366 włączone przez Kazimierza III Wielkiego do Polski, 1382–1432 w rękach litew., następnie własność pol. rodzin, m.in. Herburtów, Daniłowiczów, Sobieskich, Rzewuskich; 1772–1919 w zaborze austr.; w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją sowiecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Ukr. SRR. Miejsce urodzenia Jana III Sobieskiego i Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W O. zachowały się: wzniesiony przez J. Daniłłowicza zamek (pocz. XVII w., przebudowa XVII–XVIII w., rekonstruowany przed 1939 i od 1955), ob. muzeum (oddział Lwowskiej Galerii Obrazów), kościoły: parafialny (XVI w., kaplice z 1. poł. XVII w.), Kapucynów wraz z klasztorem (1. poł. XVIII w., ob. pracownie i magazyny muzealne).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Olesko, zamek, XVI–XVIII w. (Ukraina)fot. S. Tarasow/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia