Miadzioł, białorus. Miadzieł, Miadziel, ros. Miadiel, Mjadel',
osiedle miejskie na Białorusi, w obwodzie mińskim, między jez.: Miastra i Batoryn, przy drodze samochodowej Mińsk–Narocz. Założony w X w. na wyspie na jez. Miadzioł (w XV w. przeniesiony na brzeg jez. Miastra; znany jako Stary Miadzioł);
Miadzioł
Encyklopedia PWN
Około 8 tys. mieszkańców. Założony w X w. na wyspie na jeziorze M. (w XV w. przeniesiony na brzeg jez. Miastra; znany jako Stary M.); w XV w. wieś; własność m.in. Radziwiłłów i od 1687 Koszczyców, którzy 1754 ufundowali tu kościół i klasztor Karmelitów Bosych (1840 klasztor zamknięty); prawa miejskie 1762; do 1773 starostwo grodowe, do 1775 siedziba sądów grodzkich i ziemskich; od 1793 w zaborze ros., w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–1941 pod okupacją sowiecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Białorus. SRR; węzeł drog.; późnobarok. kościół Karmelitów Bosych (1754).
