Mataco

Mataco,

Indianie Ameryki Południowej zamieszkujący północną Argentynę (prowincje Salta i Formosa), południowo-wschodnią Boliwię (departamenty Tarija i Chuquisaca) i zachodni Paragwaj (departamenty Boquerón i Nueva Asunción);

ok. 27,5 tys. (1995); język mataco należy do języków pano; byli ludem zbieracko-łowieckim; żyli w grupach egzogamicznych, powiązani więzami pokrewieństwa i powinowactwa; przywódcą grupy był zwykle mężczyzna (najstarszy lub najlepszy myśliwy); system wierzeniowy łączył się ściśle z praktykami szamańskimi: leczeniem chorych, zapewnianiem grupie pomyślności, przewodzeniem w obrzędach; pierwsze kontakty ze światem nieindiańskim nawiązali w końcu XVII w., w 2. połowie XIX w. obszary plemienne zostały skolonizowane; ich populacja drastycznie zmalała, a tradycyjna kultura uległa głębokiej akulturacji.