Lubienieccy,
malarze, bracia, synowie Stanisława (mł.):
Lubienieccy
Encyklopedia PWN
Teodor, ur. 1654, Czarkowy k. Krakowa lub Siedliska k. Lublina, zm. 1718 lub 1720, od 1657 przebywał w Hamburgu, Amsterdamie, Włoszech, od 1696 w Berlinie, gdzie 1702–04 był rektorem Akad. Sztuk Pięknych i malarzem nadwornym Fryderyka I; 1706 wrócił do Polski; początkowo tworzył pejzaże, później sceny figuralne o tematyce bibl. i antycznej (Zuzanna i starcy 1697 — Wawel, Kraków) oraz portrety (Portret rodzinny przed 1700 — Muzeum Nar., Warszawa); Krzysztof, ur. 12 VII 1659, Szczecin, zm. 20 X 1729, Amsterdam, od 1675 na stałe w Amsterdamie; kompozycje bibl. (Zbiór manny 1715 — Muzeum Górnośląskie, Bytom) i rodzajowe, portrety; Smakosze i Amatorzy tytoniu (oba 1720 — Statens Museum for Kunst, Kopenhaga), Bakałarz (1727 — Muzeum Nar., Warszawa), Sprzedawca dziczyzny (1729 — Wawel, Kraków); jego obrazy mają cechy malarstwa hol. przeł. XVII i XVIII w.
