Kutaisi, K’ut’aisi,
m. w zachodniej części Gruzji, nad rz. Rioni, przy jej wypływie z przedgórzy Wielkiego Kaukazu na Niz. Kolchidzką.
Kutaisi
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. regionu Imeretia. — 198 tys. mieszk. (2008); od X w. do 1122 (do wyzwolenia Tbilisi od Seldżuków) stol. zjednoczonej Gruzji; wielokrotnie niszczone, m.in. 1268 przez Tatarów, 1512 przez Turków osmańskich; od 1462 stol. Imeretii, 1810 wraz z zachodnią Gruzją włączona do Rosji; od 1846 miasto gubernialne w Namiestnictwie Kaukaskim; od poł. XIX w. ważny ośrodek kultury i gruzińskiego życia polit.; 1917–21 w niepodległej Gruzji; w ZSRR 1921–91 drugie po Tbilisi gruzińskie centrum przemysłowe. Przemysł maszyn., środków transportu (ciągniki), chem., włók., skórz.-obuwniczy, spoż.; węzeł kol. i drogowy; port lotn.; 2 szkoły wyższe; muzea, galeria malarstwa; ruiny świątyni Bagrata z 1003 (trójnawowa bazylika na planie krzyża łac. z kopułą); pozostałości dekoracji rzeźbiarskiej (m.in. portale z 1. poł. XI w.).
