Kostarykańczycy
 
Encyklopedia PWN
Kostarykańczycy,
latynoamerykański naród kształtujący się w granicach Kostaryki;
językiem narodowym jest hiszpański, a dominującą religią katolicyzm; większość Kostarykańczyków (ok. 85%) to potomkowie przybyszów z Półwyspu Iberyjskiego z okresu hiszpańskiego panowania kolonialnego; znacznie mniejszą grupę tworzą Metysi, zw. Ladinos (ok. 9%), którzy zamieszkują głównie wybrzeża Pacyfiku; ludność pochodzenia afrykańskiego (Murzyni i Mulaci) jest nieliczna (ok. 3%), są to potomkowie niewolników z Jamajki, którzy osiedlili się na karaibskich wybrzeżach kraju w XIX w. zachowując wiele cech odrębnej kultury kręgu afroantylskiego oraz anglokreolski język; grupa Indian, żyjących na marginesie głównego nurtu życia społeczeństwa, jest mała (ok. 20 tys.), gdyż większość wymarła w okresie wczesnokolonialnym; imigracja w XIX i XX w. również nie odgrywała znaczniejszej roli w procesie narodotwórczym, bowiem poza niewiekimi grupami Chińczyków i uciekinierów z sąsiednich krajów nie ma większych środowisk imigracyjnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia