Kaufmann Dawid
 
Encyklopedia PWN
Kaufmann Dawid, ur. 7 VI 1852, Kojetín (Morawy), zm. 6 VII 1899, Karlsbad (ob. Karlowe Wary)
rabin, teolog i historyk żydowski;
1867–77 studiował w rabinackim seminarium we Wrocławiu; 1874 uzyskał doktorat w Lipsku na podstawie dysertacji o filozofii Saadji Gaona; od 1877 był wykładowcą żydowskiej teologii, homiletyki i historii w krajowym seminarium rabinackim w Budapeszcie; zajmował się żydowską filozofią średniow.; jego najważniejszymi dziełami z tej dziedziny są: Geschichte der Attributenlehre in der jüdischen Religionsphilosophie des Mittelalters von Sa’adja bis Maimuni (1877), Jehuda Halevy. Versuch einer Charakteristik (1879); prace hist. dotyczyły gł. historii Żydów w Austrii i na Węgrzech; pod koniec życia K. zajął się badaniami nad sztuką żydowską; współzałożyciel „Gesellschaft für Sammlung und Konservierung von Kunst- und Historischen Denkmälern des Judentums” w Wiedniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia