Hunan

Hunan ,

[‘na południe od jeziora’], prow. w południowej części Chin, na południe od środkowego biegu Jangcy i jez. Dongting Hu;

pow. 210 tys. km²; 63,9 mln mieszk. (2008), gł. Chińczycy (Han), z mniejszości nar. Tujia i Miao (skupieni w okręgu autonomicznym) oraz Dong i Yao; ludność miejska stanowi tylko ok. 10% ludności Hunanu; ośrodek administracyjny Changsha. Większość powierzchni (ok. 80%) zajmują góry i wyżyny (na południu G. Południowochińskie); niziny występują nad jez. Dongting Hu (największe w H.) i w dolinach rzek; klimat podzwrotnikowy pośredni między suchym a wilgotnym, odmiana monsunowa; średnia temp. w styczniu 4–5°C, w lipcu 28–31°C; średnia roczna suma opadów 1100–1600 mm, w górach do 2000 mm; gł. rz.: Xiang Jiang, Yuan Jiang; ok. 22% pow. H. zajmują lasy (gł. liściaste). Podstawą gospodarki jest rolnictwo; grunty orne stanowią 18,5% pow. ogólnej; w ciągu roku dokonuje się 2–3 zbiorów; uprawia się gł. ryż (ok. 55% ziemi uprawnej), herbatę (2. miejsce w zbiorach krajowych), trzcinę cukrową, poza tym pszenicę, jęczmień, bataty, rzepak, orzeszki ziemne, bawełnę, ramię, sezam; w dorzeczu Yuan Jiang plantacje tungowca; hodowla bawołów, trzody chlewnej; rybołówstwo śródlądowe; liczne surowce miner.; wydobycie rud wolframu (G. Południowochińskie), antymonu (Xikuangshuan — największe złoża na świecie), cynku i ołowiu, manganu, rtęci, fosforytów, kaolinu; duże znaczenie ma górnictwo węglowe, poza tym hutnictwo cynku i ołowiu, przemysł maszyn., środków transportu (ciągniki, lokomotywy), elektrotechniczny, drzewny; w największych miastach prowincji rozwinięty przemysł spoż. i włók. (gł. jedwabn.; produkcja tkanin z ramii); gł. ośr. przem.: Changsha, Hengyang, Zhuzhou, Xiangtan; dość dobrze rozwinięta sieć komunik., przez H. przechodzą 3 ważne linie kol.: Pekin–Kanton, Zhengzhou–Nanning, Hangzhou–Kunming; dużą rolę odgrywa żegluga śródlądowa.