Awinion, Avignon 
,
m. w południowej Francji, w Prowansji, na l. brzegu Rodanu;
,
Awinion
Encyklopedia PWN
ośrodek adm. dep. Vaucluse. W starożytności kolonia rzym. Avenio; od IV w. biskupstwo; w końcu V w. opanowany przez Burgundów, w VI w. przez Franków; 1309–77 siedziba papieży (awiniońska niewola papieży), którzy przyczynili się do rozkwitu miasta; 1378–1408 rezydencja antypapieży; 1348–1791 należał do papiestwa, następnie do Francji. Przemysł metal., włók., papierniczy, poligraficzny, chem.; duży ośr. handlu owocami, warzywami i winem; port śródlądowy; węzeł drogowy; znany ośr. kult. (od 1947 coroczne festiwale teatr. zapoczątkowane przez J. Vilara) i turystyczne; uniw. (zał. 1973); Musée Lapidaire; rom. katedra Notre-Dame des Dôms (XII w.); most St.-Bénézet (XII, XIII w.); kościoły got.; mury obronne (XII, XIV w.); warowny zamek papieży z XIV w., we wnętrzu m.in. freski S. Martiniego; Musée Calvet w pałacu de Villeneuve-Martignan (XVIII w.); wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
