Alacahöyük
ruiny starożytnego miasta w środkowej Turcji, w ilu Çankırı, na Wyżynie Anatolijskiej, między miastami Sungurlu a Çankırı;
[aładżạhöjük],
Alacahöyük
Encyklopedia PWN
zamieszkane od IV tysiąclecia p.n.e.; w III tysiącleciu ważny ośrodek ludu Hattu, a następnie jedna ze stolic państwa Hetytów; podczas wykopalisk tureckich prowadzonych 1907 i od 1935 odkryto groby szybowe miejscowych władców z wczesnej epoki brązu (ok. 2500–2300 p.n.e.), w których znaleziono m.in.: liczne przedmioty z brązu i metali szlachetnych, przedmioty kultowe, tzw. sztandary w postaci stylizowanych zwierząt i ażurowych tarcz z ornamentem, a także figurki bogiń; z okresu hetyckiego (XVII–XIII w. p.n.e.) pochodzą pozostałości zespołu świątynnego, resztki muru obronnego z Bramą Sfinksów i reliefowe ortostaty ze scenami kultowymi (obecnie w Muzeum Cywilizacjii Anatolijskich w Ankarze).
