Szapiro L.
 
Encyklopedia PWN
Szapiro L., właśc. Lewi Jehoszua Szapiro, ur. 1878, zm. 1948,
prozaik żydowski, tworzący w języku jidysz, także ros. i hebrajskim;
pochodził z Ukrainy, od 1911 w USA; w opowiadaniach z tomu Di jidysze meluche [‘żydowskie królestwo’] (1919) zawarł przejmujący obraz pogromów żydowskich na Ukrainie; autor pierwszej powieści modernist. w literaturze jidysz Nujorkisz [‘po nowojorsku’] (1931), esejów; dzieła Ksowim (1949).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia