Sołowjow Władimir S., ur. 28 I 1853, Moskwa, zm. 13 VIII 1900, Uzkoje (obecnie w granicach Moskwy),
syn Siergieja, ros. filozof, poeta, publicysta i krytyk literacki.
Sołowjow Władimir S.
Encyklopedia PWN
Wykładowca filozofii w Moskwie i Petersburgu; centralną ideę jego systemu rel.-filoz. stanowiła koncepcja Absolutu (którego ucieleśnienie stanowi rzeczywisty świat), dostępnego człowiekowi jedynie w poznaniu całkowitym, będącym syntezą poznania mistycznego, filoz. i nauk.; na tej podstawie Sołowjow postulował stworzenie tzw. wolnej teozofii (jedność filozofii, teologii i nauki) oraz tzw. wolnej teokracji (zjednoczenie Kościołów katol. i prawosł. w ramach rządów monarchicznych); na myśl Sołowjowa duży wpływ miały dzieła B. Spinozy i G.W.F. Hegla; estetyczne koncepcje Sołowjow, jak również jego twórczość poet. (Stichotworienija 1891) stanowiły jedno z gł. źródeł ros. symbolizmu; Istorija i buduszcznost’ tieokratii (1887), La Russie et l’Eglise universelle (1889), Sens miłości (1894, wyd. pol. 2002); Wybór pism, t. 1–3 (1988).
