Sołouchin Władimir A.
 
Encyklopedia PWN
Sołouchin Władimir A., ur. 14 VI 1924, Alepino (obwód włodzimierski), zm. 4 IV 1997, Moskwa,
pisarz rosyjski;
liryka pejzażowa, refleksyjna (m.in. zbiory: Dożd’ w stiepi 1953, Żurawlicha 1959, Żyt’ na ziemle 1965, Argumient 1972), o tematyce wiejskiej i rel.; uprawiał gł. prozę reportażową, w której często łączył zapis dokumentalny z wątkami autobiogr. i refleksją filoz. (opowieści liryczne, m.in. Krople rosy 1960, wyd. pol. 1962); powieść autobiogr. Mat’ i maczecha (1964); wystąpienia i artykuły publicyst. w obronie ros. tradycji, zwłaszcza zagrożonego malarstwa ikonograf. (książki Piśma iz russkogo muzieja 1966, Czornyje doski 1969, wyd. pol. łączne Spotkania z ikonami 1976); pol. wybór opowiadań Wyrok (1981).
Bibliografia
E. MOŻDZIARSKA Twórczość Włodzimierza Sołouchina. Poetyka prozy, Zielona Góra 1984.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia