Pekić Borislav, ur. 4 II 1930, Podgorica, zm. 2 VII 1992, Londyn,
pisarz serbski;
Pekić Borislav
Encyklopedia PWN
w latach 50. więziony z przyczyn polit.; w bogatej twórczości powieściowej stosował różnorodne eksperymenty stylizacyjne, sięgając zarówno do poetyki apokryfu bibl. i traktatu filoz., jak i popularnej powieści kryminalnej lub nauk.-sensacyjnej: Czas cudów (1965, wyd. pol. 1987), Pielgrzymka Arsenijego Njegovana (1970, wyd. pol. 1985), Wzlot i upadek Ikara Gubelkjana (1975, wyd. pol. 1980), Jak pogrzebać wampira (1977, wyd. pol. 1988), Zlatno runo (t. 1–2 1978, t. 3–5 1985, t. 6–7 1986) — wielka saga rodu, którego przedstawiciele odegrali niepoślednią rolę w kształtowaniu się mieszczaństwa i państwowości serb., Besnilo (1983); liczne dramaty, eseje, felietony, dzienniki i wspomnienia.
