Pawlikowski Tadeusz, ur. 9 XI 1861, Medyka k. Przemyśla, zm. 28 IX 1915, Kraków,
syn Mieczysława Gwalberta, brat Jana Gwalberta, reżyser, dyrektor teatru.
Pawlikowski Tadeusz
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Doświadczenia teatr. zdobywał za granicą dzięki kontaktom z L. Chronegkiem (Meiningeńczycy) i zespołem Théâtre Libre A. Antoine’a oraz jako recenzent teatr. i muz. w „Nowej Reformie” (1886–90). Jako dyr. Teatru Miejskiego w Krakowie (1893–99 i 1913–15) oraz Teatru Miejskiego we Lwowie (1900–06) położył duże zasługi dla rozwoju tych scen; dążył do utworzenia „żelaznego” repertuaru złożonego z wybitnych pozycji pol. dramaturgii; wystawiał dzieła obcych klasyków, wprowadził na scenę pol. głośne dramaty M. Maeterlincka, H. Ibsena, G. Hauptmanna, H. Schnitzlera, M. Gorkiego, G.B. Shawa, A. Czechowa, A. Strindberga; umożliwił debiuty młodym pol. autorom, m.in. J.A. Kisielewskiemu, W. Perzyńskiemu, S. Przybyszewskiemu, T. Rittnerowi, S. Wyspiańskiemu; wyszukiwał młode talenty aktorskie (m.in. K. Kamiński, K. Adwentowicz). Był propagatorem nowoczesnych środków inscenizacji (autentyzm dekoracji, kostiumu, rekwizytu, właściwe oświetlenie i dobór efektów dźwiękowych, precyzyjne komponowanie scen zbiorowych); Listy do Konstancji Bednarzewskiej (1981).
