Karyntia, Kärnten 
,
kraj związkowy w południowej Austrii; graniczy ze Słowenią i Włochami;
,
Karyntia
Encyklopedia PWN
pow. 9,5 tys. km2, 555 tys. mieszk. (2013); stol. Klagenfurt; inne gł. m.: Villach, Spittal; powierzchnia górzysta; w zachodniej części Wysokie Taury, Alpy Karnickie i Gailtalskie, we wschodniej — Kotlina Klagenfurcka między Alpami Noryckimi (na północnym wschodzie) i Karawankami (na południu); gł. rz. Drawa; liczne jeziora (największe Wörther); eksploatacja lasów; hodowla owiec, bydła, trzody chlewnej; uprawa zbóż i roślin pastewnych; wydobycie magnezytu, rud cynku i ołowiu; przemysł drzewny, papierniczy, metal., skórz.; elektrownie wodne; przez K. przechodzą szlaki komunik. łączące Austrię ze Słowenią i Włochami; rozwinięta turystyka (uzdrowiska, ośr. turyst. i sportów zimowych).
Historia. W starożytności zamieszkana przez celtyckich Karnów; w I w. n.e. część rzym. prow. Noricum; ok. 600 opanowana przez słoweń. plemię Korutan, od 743 pod panowaniem Bawarów, chrystianizacja; od 976 odrębne księstwo niem., od 1335 pod panowaniem Habsburgów; 1918–19, po klęsce Austrii w I wojnie świat., bezskuteczne wysiłki opanowania Karyntii przez Królestwo SHS, która 1919 otrzymała niewielką część Karyntii; południowy skrawek uzyskały Włochy, pozostała część na mocy plebiscytu 1920 wcielona do Austrii.
