Drawicz Andrzej, ur. 20 V 1932, Warszawa, zm. 15 V 1997, tamże,
historyk literatury pol. i ros., krytyk literacki i tłumacz;
Drawicz Andrzej
Encyklopedia PWN
fot. A. Szymański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1978–81 wykładowca Tow. Kursów Nauk.; 1989–91 prezes Kom. ds. Radia i Telewizji; od 1993 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; monografie (Literatura radziecka 1917–1967 1968, Konstanty Ildefons Gałczyński 1968, Konstanty Paustowski 1972, Mistrz i diabeł 1990), eseje upowszechniające osiągnięcia artyst. pisarzy ros., także emigr. (Zaproszenie do podróży 1974, Inna Rosja 1980, Spór o Rosję i inne szkice z lat 1976–1988, Londyn 1988), poświęcone współcz. zagadnieniom kult. i polit. (zbiór szkiców autobiogr. Pocałunek na mrozie 1989), przekłady, m.in. powieści Wierny Rusłan G. Władimowa, wspomnień Nadzieja w beznadziejności N. Mandelsztam; redaktor Historii literatuty rosyjskiej XX w. (1997).
