Buruszowie
 
Encyklopedia PWN
Buruszowie, Buruszaski, Hunzu,
lud zamieszkujący górskie regiony północno-zachodniego Pakistanu (okręg Hunza i Nagir) oraz przyległe tereny Indii;
ok. 60 tys.; język buruszaski; muzułmanie szyici; zamieszkują wysokogórskie doliny i zbocza wokół rzeki Hunza, co określa ich zajęcia — pasterstwo (bydło, kozy, owce), sadownictwo (zwłaszcza morele, sprzedawane głównie w postaci suszonej) z niewielkim udziałem upraw rolnych; wioski B. są ufortyfikowane; występuje podział na rody i stany społeczne — arystokratów, urzędników, chłopów, przewoźników i obcych etnicznie; niektórzy B. znaleźli zatrudnienie w transporcie (nowo wybudowana droga pamirska łącząca Chiny z Pakistanem); wg jednej z ich legend B. pochodzą od osiadłych w dolinie rzeki Hunza żołnierzy armii Aleksandra III Wielkiego (Macedońskiego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia