Astafjew Wiktor P.

Astafjew Wiktor P., ur. 1 V 1924, Owsianka (Kraj Krasnojarski), zm. 28/29 XII 2001, tamże,

pisarz rosyjski;

w psychol.-obyczajowych opowiadaniach, często opartych na wątkach autobiogr., ukazywał życie mieszkańców Syberii i zagrożenie jej przyrody (zbiory Znaki na korze 1974, wyd. pol. 1977, Królowa ryb 1976, wyd. pol. 1980); poet. opowieści o miłości i śmierci w czasie wojny Pasterz i pasterka (1971, wyd. pol. 1979); ponadto powieść Smutny kryminał (1986, wyd. pol. 1990), dotycząca problemu przestępczości w ZSRR, oraz autobiogr. Ostatni pokłon (1968–78, wyd. pol. 1990).