predykacja
Encyklopedia PWN
predykacja
językozn. stosunek składniowy, który zachodzi między podmiotem a orzeczeniem;
[łac. praedicatio ‘oświadczenie’, ‘oznajmienie’],
orzekanie, predykacja,
językozn. przypisywanie przedmiotom (osobom), o których mowa, określonych cech lub relacji z innymi przedmiotami;