badminton,
gra sport. rozgrywana za pomocą lekkich rakiet i lotki, pojedynczo lub parami;
badminton
Encyklopedia PWN
rozgrywana gł. w hali, na boisku o wymiarach: dł. 13,40 m, szer. 5,18 (gra pojedyncza) lub 6,10 m (gra parami); celem gry jest zdobycie większej liczby punktów niż przeciwnik; mecz b. jest prowadzony do 2 wygranych setów; set kończy się po zdobyciu co najmniej 11 (lub 13) punktów u kobiet i 15 (lub 17) u mężczyzn; Międzynar. Federacja B. powstała 1934, Pol. Związek B. — 1977; od 1977 są rozgrywane mistrzostwa świata; najwyższy poziom prezentują badmintoniści z Chin, Indonezji, Malezji i Danii; od 1992 dyscyplina olimpijska.
