Trzebiatowskie, Wybrzeże

Trzebiatowskie, Wybrzeże,

północna część Pobrzeża Szczecińskiego, między cieśn. Dziwna a ujściem Parsęty;

dł. ok. 60 km, szer. do 15 km; pow. ok. 290 km²; w części środkowej kępy morenowe z wybrzeżem klifowym, podmywanym i stale cofającym się (Trzęsacz), na zachodnim i wschodnim wybrzeżu piaszczyste mierzeje zamykające m.in. część Dziwny i jez. Resko Przymorskie; na wysoczyznach gliniaste gleby brunatne (Cambisols), w dolinach — murszowo-torfowe (Histosols); z piasków zalesionych wydm nadmor. rozwinęły się bielice (Podzols); na mierzejach bory nadmor., w obniżeniach łąki i torfowiska oraz acidofilne lasy brzozowo-dębowe, na fragmentach wysoczyzn — pola orne w miejscu naturalnych lasów bukowych; liczne stanowiska chronionych gatunków nadmor. (rokitnik zwyczajny, mikołajek nadmor., mlecznik nadmor.) i atlantyckich (woskownica eur., wrzosiec bagienny, wiciokrzew pomor.); turystyka; kąpieliska mor.: Dziwnów, Pobierowo, Rewal, Niechorze, Mrzeżyno, Dźwirzyno; na wschodnim krańcu leży Kołobrzeg.