Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, Pojezierze Giżyckie,

środkowa część Pojezierza Mazurskiego, między pojezierzami: Mrągowskim na zachodzie a Ełckim na wschodzie, od północy graniczy z Krainą Węgorapy, od południa z Równiną Mazurską;

jeziora połączone w XIX w. kanałami tworzą system o pow. ok. 300 km² (ogółem powierzchnia wód zajmuje ok. 30% pow. regionu); największe jez.: Śniardwy, Mamry, Niegocin; między jeziorami ciągną się wały morenowe o wysokość do 193 m; region turyst. i wypoczynkowy; sporty wodne, turystyka wodna i piesza; w południowej części, obejmującej m.in. jez. Śniardwy, utworzono 1977 Mazurski Park Krajobrazowy; liczne rezerwaty przyrody (gł. ptactwa wodnego), w tym 5 ścisłych: Jez. Łuknajno (świat. rezerwat biosfery objęty konwencją międzynar., chroniący największą w Europie kolonię łabędzia niemego) i Czapliniec k. Mikołajek, Jez. Kożuchy, Perkuny i Torfowisko Spytkowo k. Giżycka; ważniejsze m.: Giżycko, Kętrzyn, Pisz, Węgorzewo; mniejsze ośr.: Orzysz, Ruciane-Nida, Mikołajki, Ryn.

Śniardwy, jezioro w okolicach wsi Łuknajno

Tałty, widok jeziora (Pojezierze Mazurskie)