- akt osobowy, świadomy i wolny, afirmujący istnienie Boga, Istoty Najwyższej, siły nadnaturalnej, absolutu;
-
wiardunekśredniowieczna jednostka wagowo-pieniężna, równa 1/4 grzywny (marki);[niem. Vierding ‘ćwierć marki’],
- pierwsze pismo polonijne w Westfalii i Nadrenii, zał. 1890 w Bochum przez księdza F. Lissa, od 1899 wyd. przez J. Brejskiego;
- rz. w eur. części Rosji, prawy dopływ Kamy;
- socjolog, politolog;
- generał;
- działacz ruchu lud.;
- drewniana (rzadziej murowana) budowla ze skrzydłami (najczęściej czterema) poruszanymi siłą wiatru, napędzającymi wał, na którym są osadzone prymitywne urządzenia do przemiału ziarna, głównie na mąkę;
- mit. gr. bogowie uosabiający siłę wiatru, znani w literaturze i w religii;
-
wiatykw chrześcijaństwie praktykowana od starożytności Komunia Święta chorych w niebezpieczeństwie śmierci, traktowana jako pokarm (prowiant) na drogę do wieczności.[łac. viaticum ‘zapasy na drogę’],
- miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, na Równinie Wrocławskiej, nad Oławą.
-
WIBOR, ang. Warsaw Interbank Offered Rate (zastrzeżony znak towarowy),stosowana w Warszawie stawka oprocentowania depozytów międzybankowych, tzn. środków deponowanych w banku przez inny bank mający nadwyżkę płynności;
- najwyższy przedstawiciel króla, zastępujący go na określonym terytorium w związku z nieobecnością władcy.
-
wicekrólestwo, hiszp. virreinato,terytorialno-adm. w hiszp. posiadłościach w Ameryce;
-
Wichman, data ur. nieznana, zm. 967,możny saski z rodziny Billungów, przez matkę (szwagierkę króla Henryka I) spowinowacony z Ludolfingami;
- hist. w dawnej Polsce uniwersały królewskie wzywające wojowników i rycerzy do stawienia się na wyprawę wojenną;
- tygodnik społ.-polit., wyd. 1928–39 w Warszawie;
- w. w woj. lubuskim, w pow. żarskim (gmina Jasień), na zachodnim skraju Obniżenia Nowosolskiego.
- polityk Sri Lanki;
- szwedzki ekonomista i reformator społeczny;
