żywienie zwierząt

żywienie zwierząt,

zaspokajanie potrzeb pokarmowych zwierząt gospodarskich na podstawie znajomości fizjologii i procesów biochem. związanych z mechanizmem trawienia pasz i przyswajania składników odżywczych oraz znajomości składu chem., strawności i wartości pokarmowej pasz.

Racjonalne żywienie zwierząt polega na normowaniu ilości składników odżywczych karmy, czyli układaniu dobowych dawek pokarmowych; podstawą żywienia zwierząt są normy żywienia (w postaci tabel), ustalające dobowe zapotrzebowanie na jednostki pokarmowe, białko, suchą masę, składniki miner. i witaminy, zależnie od gat., rasy i odmiany, wieku, masy ciała i wielkości produkcji. Żywienie zwierząt indywidualne (dawki pokarmowe ustala się dla poszczególnych osobników) umożliwia dokładną kontrolę wykorzystania pasz na jednostkę produkcji, ma duże znaczenie przy ocenie wyników żywienia oraz w selekcji; indywidualnie żywi się np. rozpłodniki. Żywienie zwierząt grupowe stosuje się gł. przy tuczu i opasie zwierząt o zbliżonej masie ciała i wydajności, mało różniących się zapotrzebowaniem. Żywienie zwierząt „do woli” polega na stałym i nieograniczonym udostępnianiu zwierzętom karmy np. na pastwisku; w nowoczesnych, wielkotowarowych gospodarstwach karmienie odbywa się przy użyciu specjalnych urządzeń (poidła, przenośniki pasz, dozowniki, automaty żywieniowe itp.).