synapsa
 
Encyklopedia PWN
synapsa
[gr. sýnapsis ‘połączenie’],
miejsce styku zakończenia aksonu jednego neuronu z dendrytem lub ciałem innego neuronu lub z komórką narządu wykonawczego (efektor), pośredniczy w przekazywaniu stanów czynnościowych.
Synapsa składa się z błony presynaptycznej, należącej do kolbki synaptycznej, tj. gruszkowatego tworu w obrębie zakończenia nerwu utworzonego przez akson pierwszego neuronu, błony postsynaptycznej należącej do następnej komórki i szczeliny synaptycznej, czyli wąskiej przestrzeni między obu błonami. W kolbce synaptycznej są pęcherzyki zawierające mediator, gdy pobudzenie dochodzi do zakończenia nerwowego, ich zawartość dostaje się do szczeliny, a uwolniony mediator oddziałuje na błonę postsynaptyczną (przekaźnictwo synaptyczne).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Synapsy otaczające dendryty i ciało neuronu rys. M. Sokólska-Połutrenko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia