skowronek polny
 
skowronek polny, Alauda arvensis
Gatunek z rodziny skowronków. Długość ciała ok. 18 cm, waga ok. 40 g. Na głowie lekko zaznaczony krótki czubek z piór. Samiec i samica podobnie ubarwione: upierzenie szarobrunatne, plamkowane, tylko brzuch jednolicie białawy. Dzięki ochronnym barwom siedzący skowronek jest bardzo trudny do zauważenia. Zamieszkuje otwarte przestrzenie, głównie łąk i pól uprawnych, których jest najbardziej typowym mieszkańcem, znanym z wytrwałego i urozmaiconego śpiewu. Jego pokarm stanowią wiosną i latem owady, jesienią i zimą — nasiona roślin, zbierane na ziemi lub z niskich roślin. Gniazdo budowane na ziemi w niewielkim dołku składa się z luźnego splotu niewielkiej ilości materiału. Występuje w prawie całej Europie i umiarkowanej strefie Azji, a także w zachodniej części północnej Afryki. Zimowiska obejmują południową Europę, północną Afrykę, Indie i Chiny. W Polsce objęty ochroną całkowitą.
Marta Kosińska
zgłoś uwagę
Ilustracje
Skowronek polny, Alauda arvensisrys. W. Siwek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia