pomarańcza słodka

pomarańcza słodka, pomarańcza chińska, Citrus sinensis,

gatunek drzewa cytrusowego z rodziny rutowatych (Rutaceae),

pochodzi z południowych Chin i prawdopodobnie z Indonezji, powszechnie uprawiana na obszarach tropik. i subtropik. (w Europie od XVI w.); dorasta w naturze do 12 m wys.; pędy kolczaste; liście skórzaste, owalno-podłużne, błyszczące; kwiaty białe, silnie pachnące; owoc — kulista jagoda (o średnicy 5–10 cm), okryty skórką barwy jasnożółtej, pomarańczowej lub czerwonej, ściśle przylegającą do 10–13 segmentów miąższu; słodkawokwaśne owoce, zawierające m.in. wit. A i wit. z grupy B, cukry, kwasy org., są spożywane na surowo i w przetworach; ze skórki owoców, kwiatów i młodych pędów otrzymuje się olejki eteryczne; kandyzowaną skórkę używa się w ciastkarstwie i cukiernictwie. Liczne odmiany pomarańczy słodkiej różnią się m.in. barwą miąższu owoców (np. jasnożółta, pomarańczowa, krwistofioletowa). Pomarańcza słodka owocuje raz w roku; owoce niektórych odmian, zielone w okresie zbioru, są poddawane sztucznemu barwieniu lub etylenizacji. Najważniejsze rejony uprawy pomarańczy słodkiej: kraje śródziemnomor., Ameryka Południowa i południowa część Ameryki Północnej.

Pomarańcza słodka, Citrus sinensis