pigmejka
 
Encyklopedia PWN
pigmejka, Cebuella pygmaea, Callithrix pygmaea,
najmniejszy gatunek małp szerokonosych; zamieszkuje lasy deszczowe górnej Amazonki, wybrzeża rzeki Napo w północno-wschodnim Peru i południowo-wschodniej Kolumbii;
długość ciała 16 cm, długość ogona 18 cm, masa ciała 80–95 g; ubarwienie zielonkawożółte z ciemnobrązowymi plamkami; pośród gałęzi porusza się niesłychanie sprawnie i szybko, w obronie przed wrogiem zasłania się trzymanymi pionowo gałązkami; w komunikacji międzyosobniczej główną rolę odgrywa wokalizacja, przypominająca ćwierkanie ptaków; niektóre dźwięki wydawane przez pigmejkę są niesłyszalne dla człowieka; żywi się owocami, owadami i małymi kręgowcami; po 4-miesięcznej ciąży samica rodzi bliźnięta, każde długości 3 cm; młode są noszone przez samca i oddawane samicy jedynie na czas karmienia (przez ok. miesiąc), zaczynają się poruszać samodzielnie, kiedy ich wspólna masa osiągnie masę samca; w warunkach naturalnych słabo poznana.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pigmejka (Cebuella pygmaea) fot. M. Zieliński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia