instalacje

instalacje,

dzieła plastyczne składające się z wielu elementów (gotowych lub specjalnie wykonanych), tworzących razem całość, wyrażającą pewną treść, zbudowane przez artystę w przestrzeni;

treść (znaczenie) instalacji wynika z relacji zachodzących pomiędzy elementami składowymi lub między nimi a towarzyszącym kontekstem przestrzennym czy społecznym; w odróżnieniu od environments, wytwarzających własną przestrzeń, instalacje wchodzą w aktywne relacje z przestrzenią istniejącą; autorzy instalacji często posługują się różnymi mediami, np. film, fotografia, nagrania wideo; genetycznie instalacje wiążą się z twórczością M. Duchampa i K. Schwittersa (formy artystyczne wchodzące w relacje z rzeczywistością), a także nawiązują do poszukiwań konstruktywistów z lat 20.; w procesie krystalizowania się instalacji ważną rolę odegrał konceptualizm; ich popularyzacja nastąpiła w 2. połowie lat 70. po prezentacjach na Biennale w Wenecji (1976) i Documenta w Kassel (1977). Pojęcie „instalacje” bywa stosowane także wobec dzieł przynależących do innych kierunków, jak np. pop-art, land art czy minimal art; do czołowych twórców instalacji są zaliczani: C. André, D. Flavin, R. Serra, E. Hesse, W. de Maria; w Polsce: E. i E. Cieślarowie, G. Kowalski, J. Kalina, J. Berdyszak, G. Klaman.

Abakanowicz Magdalena, Nierozpoznani, instalacja stała 122 figur z żeliwa, park Cytadela w Poznaniu

Beuys Joseph, instalacja Łój, 1977 — Hamburger Bahnhof, Berlin