hylemorfizm

hylemorfizm

[gr. hýlē ‘materia’, morphḗ ‘kształt’],

hilemorfizm,

filoz. pogląd, wg którego istnieją tylko byty jednostkowe (substancja), zbudowane z formy substancjalnej jako określającego aktu oraz z materii pierwszej jako czystej możności (potencja);

twórcą pojęcia był Arystoteles, który przeciwstawił hylemorfizm materialistycznemu monizmowi presokratyków i idealizmowi Platona; przejęty w różnych wersjach przez arabską filozofię średniowieczną i przez scholastykę; św. Tomasz z Akwinu tłumaczył zgodnie z hylemorfizmem psychofizyczną jedność człowieka.