front atmosferyczny

front atmosferyczny,

wąska strefa przejściowa między masami powietrza o różnych właściwościach termodynamicznych;

również strefa obejmująca obszar przecięcia tej warstwy z powierzchnią Ziemi; występuje najczęściej w niżu atmosferycznym. Grubość warstwy granicznej wynosi kilkaset metrów; nachylenie do powierzchni Ziemi niewielkie (zwykle 1–2°) i zawsze w stronę powietrza chłodniejszego. Strefa przecięcia warstwy granicznej z powierzchnią Ziemi ma szerokość kilkudziesięciu km; w strefie tej występują zmiany temperatury, ciśnienia atmosferycznego, kierunku i prędkości wiatru, zachmurzenie i opady. Fronty atmosferyczne mogą być stacjonarne (nieruchome), gdy powietrze po obu stronach frontu przemieszcza się równolegle do niego, ciepłe, gdy masa powietrza ciepłego napływa na miejsce ustępującego powietrza chłodnego, chłodne, gdy powietrze chłodne wypiera powietrze ciepłe, zokludowane (fronty okluzji), powstałe z połączenia bardziej aktywnego frontu chłodnego z powolniejszym frontem ciepłym (po obu stronach frontu występuje powietrze chłodne). Fronty atmosferyczne są istotnym elementem ruchomych niżów umiarkowanych szerokości geograficznych; powstają w odpowiednich warunkach (frontogeneza), przemieszczają się razem z niżami i ulegają zanikowi (frontoliza) wraz z wypełnieniem się niżu. Fronty atmosferyczne oddzielające podstawowe typy mas powietrza na kuli ziemskiej noszą nazwę frontów głównych. Są to: front arktyczny (antarktyczny) — dzielący masy powietrza arktycznego (antarktyczne) od polarnych (tj. umiarkowanych szerokości geograficznych), front polarny — dzielący masy polarne od zwrotnikowych, front równikowy — dzielący masy równikowe obu półkul; fronty te sezonowo zmieniają położenie.

Front atmosferyczny, przekrój pionowy przez front chłodny i ciepły.

Front atmosferyczny, przekrój pionowy przez front zokludowany

Front chłodny

Front ciepły

Front zokludowany