albedo
wielkość charakteryzująca zdolność odbijania promieniowania przez daną powierzchnię;
[łac., ‘białość’],
albedo
Encyklopedia PWN
w astronomii stosuje się albedo Bonda, określone jako stosunek strumienia odbitego we wszystkich kierunkach od powierzchni (np. planety, jej satelity) do całkowitego strumienia docierającego do niej od Słońca; średnie albedo w świetle widzialnym wynosi: Merkury 0,06, Wenus 0,60, Ziemia 0,39, Mars 0,16, Jowisz 0,70, Saturn 0,75, Uran 0,50, Neptun 0,82, Pluton 0,15, Księżyc 0,07, jądro komety Halleya 0,03.
