aberdeen angus
 
Encyklopedia PWN
aberdeen angus
[äbərdị:n ạ̈ŋgəs],
angus,
mięsna rasa bezrogiego bydła;
wyhodowana w końcu XVIII w. w Szkocji; nogi krótkie, umaszczenie czarne, masa krów ok. 600 kg, buhajów ok. 900 kg; wys. w kłębie ok. 130 cm; rasa o wysokiej wydajności rzeźnej; występuje na wszystkich kontynentach, najliczniej w Ameryce Południowej i Północnej oraz Australii i Nowej Zelandii; w Polsce ok. 1000 sztuk; w połowie XX w. w USA wyhodowano nieco większego aberdeen angusa czerwonego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia