abchasko-adygijskie ludy
 
Encyklopedia PWN
abchasko-adygijskie ludy,
grupa rdzennych ludów zachodniego i północnego Kaukazu:
Abchazowie, Abazyni (Abazyjczycy), Adygejczycy, Czerkiesi, Kabardyjczycy; znaczna część emigrowała w XIX w. do Turcji i krajów arabskich; języki z rodziny języków kaukaskich; mimo odmiennych losów hist. w tradycyjnej kulturze ludów abchasko-adygijskich zachowało się wiele elementów wspólnych: wyznają sunnicki islam (Abchazowie — islam i prawosławie), w gospodarce większości ludów (oprócz Adygejczyków) poza rolnictwem ważną rolę odgrywało pasterstwo, utrzymywały się pozostałości więzi rodowych, do XIX w. zachowała znaczenie większość norm prawa zwyczajowego (adatu), m.in. krwawa zemsta, powszechnie występował atałykat (oddawanie dzieci na wychowanie do innych rodzin, praktykowane gł. u warstw wyższych), pobratymstwo; wspólne są niektóre wątki folklorystyczne, np. epos nartyjski (opisujący niezwykłe czyny herosów — Nartów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia