Watson James Dewey
 
Encyklopedia PWN
Watson
[uotsn]
James Dewey Wymowa, ur. 6 IV 1928, Chicago,
amerykański biochemik i genetyk.
Kalendarium
Urodził się 6 IV 1928 w Chicago.
Opracował (wspólnie z F.H.C. Crickiem) model budowy przestrzennej DNA.
Od najmłodszych lat interesował się przyrodą (m.in. ornitologią). Z czasem swoje zainteresowania wyraźnie ukierunkował ku genetyce. Doktorat z genetyki obronił na uniwersytecie stanu Indiana, mając zaledwie 22 lata.
Kariera naukowa
W latach 1951–53 i 1955–56 pracował w Cavendish Laboratories, 1953–55 — w California Institute of Technology w Pasadenie. W 1956–76 wykładał na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge (od 1958 profesor). W 1968–94 dyrektor Cold Spring Harbor Laboratory w Nowym Jorku — stworzył tu światowe centrum biologii molekularnej. Był członkiem m.in.: Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie (od 1962), Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk w Cambridge (od 1958), Towarzystwa Królewskiego w Londynie (od 1981).
DNA, Nobel i genom
1953 opracował, wspólnie z F.H.C. Crickiem, model budowy przestrzennej kwasu deoksyrybonukleinowego (Watsona–Cricka model DNA). Wspólnie z Crickiem opracował też model kopiowania i przenoszenia informacji genetycznej we wnętrzu komórki oraz przewidział teoretycznie istnienie różnych rodzajów kwasu rybonukleinowego (RNA) oraz zasady odczytu kodu genetycznego. Początkowo model struktury DNA był uważany za spekulację naukową i nie był traktowany poważnie przez wielu naukowców, jednak z czasem stał się podstawą współczesnej genetyki. Najlepszym dowodem na docenienie odkrycia było przyznanie Watsonowi Nagrody Nobla (1962, wspólnie z Crickiem i M.H.F. Wilkinsem) za odkrycia dotyczące molekularnej struktury kwasów nukleinowych i ich znaczenia dla przekazywania informacji genetycznej.
Watson badał również mechanizm namnażania się bakteriofagów i genetykę bakterii; 1952 określił strukturę białkowej otoczki wirusa mozaiki tytoniu.
W 1988–92 brał udział w pracach (prowadzonych w National Institutes of Health w Bethesda) nad sporządzeniem map genomu ludzkiego (Human Genome Project).
Publikacje
Wyniki swoich badań opublikował m.in. w książkach: Biologia molekularna genu (1965, 2 wydanie polskie 1975), Podwójna spirala (1968, wydanie polskie 1974), The DNA Story (1981, wspólnie z J. Tooze’em). jest także współautorem Molecular Biology of the Cell (1986).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia