Sobór Watykański II, Vaticanum II,
dwudziesty pierwszy sobór powszechny, obradujący 1962–65 w Bazylice Św. Piotra w Watykanie.
Sobór Watykański II
Encyklopedia PWN
Zwołany przez papieża Jana XXIII, był kontynuowany przez Pawła VI. Jego celem była odnowa i dostosowanie Kościoła katolickiego (aggiornamento) do warunków współczesnych; ogłosił dokumenty dogmatyczne i duszpasterskie (konstytucje, dekrety i deklaracje) podejmujące m.in. zagadnienia z zakresu eklezjologii, ekumenizmu, misjologii, problematykę wolności religijnej i dialogu; przeprowadził reformę liturgii (język łaciński został zastąpiony językami narodowymi lub miejscowymi, tradycyjne celebrowanie mszy „tyłem do ludu” ustąpiło miejsca celebracji „przodem do ludu”); sobór podjął uchwałę o zorganizowaniu 2 sekretariatów: dla niechrześcijan oraz dla niewierzących, powołał organ doradczy papieża — Synod Biskupów; w czasie trwania soboru, 5 XII 1965 odwołano ekskomunikę, którą 1054 rzuciły wzajemnie na siebie Kościół Zachodni (Rzym) i Kościół Wschodni (Konstantynopol); w soborze, na którym zebrało się ponad 2,5 tysiąca biskupów (ojców Soboru) z całego świata, uczestniczyło 18 oficjalnych niekatolickich obserwatorów, obecni byli również przedstawiciele niższego duchowieństwa i laikatu.
