Piscator Erwin
 
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Piscator
[pıskạ:tor]
Erwin Wymowa, ur. 17 XII 1893, Ulm, zm. 30 III 1966, Starnberg,
reżyser niemiecki.
Twórca polit. teatru proletariackiego; kierował teatrami w Królewcu i Berlinie (1920–21 Proletarisches Theater, 1923–24 Zentral Theater, 1924–27 Volksbühne, 1927–31 Piscator Bühne), gdzie powstały najwybitniejsze jego inscenizacje, m.in.: sztuk M. Gorkiego (Wrogowie 1920, Mieszczanie 1923), Potęgi ciemnoty L.N. Tołstoja (1924), Hopla, żyjemy! E. Tollera (1927), Rasputina wg A.N. Tołstoja (1927), Szwejka wg J. Haška (1928), Tai-Yang budzi się F. Wolfa (1931); 1931–36 przebywał w ZSRR, 1936–39 we Francji (własna szkoła teatr. w Paryżu), od 1939 w USA (dyr. Dramatic Workshop w Nowym Jorku); po powrocie (1951) do Niemiec (RFN) współpracował z wieloma teatrami zagr.; 1962–66 dyr. Freien Volksbühne w Berlinie Zachodnim (Namiestnik R. Hochhutha 1963); Teatr polityczny (1963, wyd. pol. 1983), wybór pism Schriften zum Theater (1968).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia