Nowosielski Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Nowosielski Jerzy, ur. 7 I 1923, Kraków, zm. 21 II 2011, tamże,
malarz, rysownik i teoretyk sztuki.
W 1945–47 studiował w krakowskiej ASP u Eugeniusza Eibischa (dyplom otrzymał 1961). W latach 1947–49 był asystentem Tadeusza Kantora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. W 1957–62 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. W latach 1962–93 związany z ASP w Krakowie (od 1984 profesor). Uczestniczył w wystawach Grupy Młodych Plastyków (1945, 1946) oraz w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej (1948). W 1945–49 malował kompozycje figuralne (Narzeczona pianisty 1947), martwe natury i pejzaże oraz obrazy abstrakcyjne z elementami surrealizmu (Bitwa o Addis Abebę 1947). W 1949–54 nie uczestniczył w oficjalnych wystawach; powstałe wówczas obrazy były artystyczną polemiką z obowiązującą doktryną realizmu socjalistycznego (Siatkarki 1951, Bieg uliczny 1954). Od 2. połowy lat 50. w malarstwie Nowosielskiego jest widoczne silne oddziaływanie malarstwa ikonowego, którego teologię i warsztat artysta poznał 1942 w unickim klasztorze koło Lwowa. Nowosielski maluje sceny figuralne (Kwartet 1959), akty kobiece (Akt z lustrem 1961) i portrety (Portret kobiety 1960), charakteryzujące się uproszczonym widzeniem postaci ludzkiej oraz stosowaniem szerokich płaszczyzn koloru. Artysta tworzy także pełne metafizycznego skupienia martwe natury (Dwie kobiety z martwą naturą 1972), syntetyczne (Kolejka wąskotorowa 1995), niekiedy graniczące z abstrakcją pejzaże (Plaża 1980) oraz kompozycje abstrakcyjne (Abstrakcja błękitna 1978). Istotną dziedziną twórczości Nowosielskiego są ikonostasy (m.in. w cerkwi w Orzeszkowie koło Hajnówki 1967) i malowidła ścienne (m.in. w kościele Opatrzności Bożej w Wesołej koło Warszawy 1976–79). Swoje poglądy na sztukę przedstawił w książkach Wokół ikony. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim (1985) i Inność prawosławia (1991).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Biały Bór, wnętrze cerkwi fot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Nowosielski Jerzy, Muzyka nocą
zbiory prywatne
fot. S. Kuruliszwili/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia