Kobro Katarzyna, ur. 26 I 1898, Moskwa, zm. 21 II 1951, Łódź,
żona Władysława Strzemińskiego, rzeźbiarka.
Kobro Katarzyna
Encyklopedia PWN
Studia artystyczne w Moskwie, gdzie poznała przyszłego męża, z którym współdziałała w jego poczynaniach twórczych przez całe życie. Po przyjeździe 1924 do Polski uczestniczyła w działalności Bloku, Praesensu i a.r. Początkowo zbliżyła się do konstruktywizmu, następnie do suprematyzmu, a 1923–25 rzeźbiła m.in. akty bliskie rozwiązaniom U. Boccioniego i A. Archipenki; od 1925 pracowała nad własną koncepcją rzeźby abstrakcyjnej, wg której „rzeźba jest wyłącznie kształtowaniem formy w przestrzeni”. Tworzyła kompozycje przestrzenne, których kształty były oparte na ścisłych wzajemnych związkach rytmów, wymiarów i podziałów, początkowo stosując układy prostopadłe i regularne łuki, a po 1937 także układy paraboliczno-hiperboliczne; dla zachowania jedności przestrzennej rzeźb malowała je jednolicie bielą lub czystymi kolorami. Sztuka Kobro należy do najwybitniejszych zjawisk awangardowej sztuki polskiej XX w.