Kacenelson Icchak
 
Encyklopedia PWN
Kacenelson Icchak, ur. 1886, Karlice, zm. V 1944, Oświęcim,
żyd. poeta i dramatopisarz, tworzący w języku hebrajskim i jidysz;
pochodził z Białorusi; od 1896 w Łodzi, 1940–43 w getcie warsz., zginął w obozie Auschwitz; przedwojenna twórczość Kacenelsona (liryka, dramaty) została zaćmiona przez ocaloną spuściznę z okresu II wojny światowej; jego utwory — wstrząsające świadectwo czasu zagłady Żydów — są najwybitniejszymi dziełami lit., stworzonymi przez naocznego świadka Holocaustu, zwłaszcza datowana 1944 Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie (wyd. pol. 1982) oraz hebrajski dziennik Pinkas Wittel (obejmujący V–IX 1943), będący próbą rzeczowej relacji z okrutnych wydarzeń; ponadto dramaty bibl. i hist., poematy; ocalała twórczość wojenna została wyd. w zbiorach: hebrajskich Ketawim acharonim [‘ostatnie pisma’] (1977) i jidysz Jidysze geto-ksowim. Warsze 1940–1943 [‘pisma żydowskie z getta. Warszawa 1940–1943’] (1984); pol. przekłady wybranych utworów Kacenelsona w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia