Johnson Philip
 
Encyklopedia PWN
Johnson
[dżonsn ]
Philip Wymowa, właśc. Philip Johnson Cortelyou, ur. 8 VII 1906, Cleveland, zm. 25 I 2005, New Canaan (stan Connecticut),
amerykański architekt i krytyk sztuki;
1932–40 i 1946–54 kustosz działu architektury w Museum of Modern Art w Nowym Jorku; 1932 twórca wystawy (tamże, z H.R. Hitchcockiem) architektury nowoczesnej (na której wprowadził termin styl międzynarodowy); od 1940 działał jako architekt, początkowo pod wpływem L. Miesa van der Rohe (dom własny w New Canaan 1949); twórca m.in. gmachu teatru w Lincoln Center w Nowym Jorku (1962–64), City American Telephone and Telegraph (tamże, z J. H. Burgee, 1984); przyczynił się do wypracowania pojęcia „postmodernizmu” w architekurze; autor monografii Mies van der Rohe (1953); 1979 został pierwszym laureatem Nagrody Pritzkera.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia