Hades
 
Encyklopedia PWN
Hades, gr. Hádēs,
mit. gr. nazwa świata podziemnego i imię jego władcy, syna Kronosa i Rei, brata Zeusa, Posejdona, Hery, Hestii i Demeter, małżonka Persefony;
w okresie pohomeryckim utożsamiany z Plutonem, bogiem bogactw i dostatku mającego swe źródła we wnętrzu ziemi; pod tym imieniem znany w Rzymie; Hades, poza nielicznymi wyjątkami, nie miał własnego kultu ani świątyń; jego drzewem był cyprys, kwiatem — narcyz, zwierzęciem ofiarnym — czarna owca; w mitach występuje w zasadzie tylko w epizodzie porwania Persefony; Hades wyobrażany w długiej szacie z berłem i kluczami w rękach (jako Pluton — z rogiem obfitości) występował w gr. malarstwie ściennym (Polignot) i wazowym oraz rzym. (pompejańskim), często w scenie porwania Persefony; w czasach nowoż. w rzeźbie (m.in. G.L. Bernini, F. Girardon) i w malarstwie (Rembrandt).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia