Cmentarzysko Chauchilla
Zgłoś uwagę
UWAGA: Po wysłaniu zgłoszenia, otrzymasz wiadomość mailową z prośbą o jego potwierdzenie.
Cmentarzysko Chauchilla znajduje się ok. 30 km od peruwiańskiego miasta Nazca i jego słynącego z tajemniczych figur i linii płaskowyżu. Chauchilla jest jednym z miejsc, gdzie ludy Nazca, Wari, Paracas grzebały swoich zmarłych.
W ok. 500 grobach jest tu pochowanych ponad 2000 osób. Cmentarzysko jest splądrowane i ograbione, a wyciągnięte z grobowców kości, włosy i czaszki walają się na powierzchni kilku kilometrów kwadratowych. Dopiero na przestrzeni ostatnich kilku lat zrekonstruowano ok. 20 grobów zaś teren objęto ścisłą ochroną.
W wykopanych w ziemi na głębokość ok. 1,5 m grobowcach, zbudowanych z wypalonej na słońcu cegły, znajdują się mumie, doskonale zakonserwowane przez suche powietrze pustyni. Na niektórych zachowane są jeszcze fragmenty skóry oraz długie włosy. Podczas mumifikacji z ciała zmarłego usuwano wnętrzności i mózg, po czym wypychano je szmatami. Tak przygotowane zwłoki przez kilka tygodni schły na palącym słońcu. Następnie w łokciach i kolanach zmarłego przecinano ścięgna, składano ciało do pozycji embrionalnej i owijano je bawełnianą szatą. Lud Nazca wierzył w życie po życiu, zmarły otrzymywał więc do grobu pożywienie oraz cały swój dobytek.
O ludach Nazca wiadomo stosunkowo niewiele: przypisuje się im stworzenie figur na płaskowyżu oraz wybudowanie systemu akweduktów warunkującego życie w tym jednym z najsuchszych miejsc na Ziemi. Ludzie ci posiadali również rozległą wiedzę z zakresu medycyny — istnieją dowody na to iż z powodzeniem potrafili dokonywać trepanacji czaszki. Wytwarzali bogato zdobioną ceramikę i uprawiali bawełnę, z której robili odzież kolorowaną następnie barwnikami pochodzącymi z okolicznych skał. Mierzyli do 150 cm wzrostu, żyli średnio 35 lat (maksymalnie 60) i przez całe życie nie ścinali włosów.
Anita Kucharska i Maciej „Kruger” Kiersztyn
zgłoś uwagę