Claudel Paul
 
Encyklopedia PWN
Claudel
[klodẹl]
Paul Wymowa, ur. 6 VIII 1868, Villeneuve-sur-Fère (dep. Aisne), zm. 23 II 1955, Paryż,
fr. dramatopisarz, poeta i eseista;
czł. Akad. Fr.; jeden z najwybitniejszych fr. pisarzy katol.; początkowo pod wpływem symbolistów (dramat Zamiana 1893, wyst. pol. 1925), później Biblii, mistyków hiszp. i wschodnich; dramaty (m.in. Punkt przecięcia 1905, przekład pol. „Dialog” 1962, nr 7; Zwiastowanie 1912, pierwszy przekład pol. Słowo zwiastowane Marii, „Sztuka” 1912; Le soulier de satin 1929, wyst. 1943) oraz poezje (m.in. Cinq grandes odes 1910), pisane gł. rytmicznym wersetem, cechuje bogactwo leksykalne i rozwinięta metaforyka; prace teoret. o poezji (L’art poétique 1907), teatrze (wybór pol. Możliwości teatru 1971), sztukach plast.; Dziennik 1904–1955 (1968–69, wyd. pol. 1977); wybór poezji w: S. Napierski Od Baudelaire’a do nadrealistów (1933), A. Ważyk Antologia współczesnej poezji francuskiej (1947).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia