Céline Louis-Ferdinand, Podróż do kresu nocy - Materiały dodatkowe

Jedna z najbardziej przerażających postaci w dziejach literatury: immoralista, antysemita, anarchista podejrzany o kolaborację z faszystami podczas ostatniej wojny. A mimo wszystko — pisarz fenomenalny, największy (obok Prousta) prozaik francuski XX w. Prowokujący, budzący grozę i podziw. Poznał życie jak mało który z literatów, pracując na co dzień jako lekarz w paryskich dzielnicach nędzy.

Głosił pogardę zarówno dla życia, jak i dla śmierci. Pod koniec życia nakręcono o nim film dokumentalny. W przeciwieństwie do innych literatów nie zrobił nic, by dobrze wypaść, nie próbował być głęboki ani sympatyczny. Jego sposobem życia stała się pogarda, za którą krył się być może wielki ból. Gdy zapytano go, co myśli o śmierci, skrzywił się. „Śmierć? Mam to w nosie! Mógłbym umrzeć nawet w tej chwili”. Nie przypominam sobie, by ktokolwiek powiedział przed kamerą coś równie przerażającego.

Jan Tomkowski

Cytat:

Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy

Hasło główne:

Życie ludzkie, komentarze

Hasła poprzednie:

Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...

Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]

Maria Dąbrowska: Noce i dnie

Simone Weil: Z „Zeszytów”

Tomasz Mann: Czarodziejska góra

Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń