• żel
    [fr. gelée ‘galareta’],
    chem. układ przynajmniej dwuskładnikowy, w którym każdy ze składników tworzy oddzielną, ciągłą fazę rozciągającą się w całej objętości ż.;
  • żel glinowy, alumożel, Al2O3 · nH2O,
    uwodniony tlenek glinu, bezpostaciowy proszek;
  • żel krzemionkowy, silikażel, SiO2 · nH2O,
    wysuszony żel produktów polikondensacji anionów krzemotlenowych, będący uwodnionym ditlenkiem krzemu SiO2 · nH2O;
  • żelatyna
    [fr. < łac.],
    stała mieszanina produktów hydrolizy białka zwierzęcego (kolagenu), otrzymywana przez gotowanie w wodzie kości, chrząstek, ścięgien i in. odpadów zwierzęcych zawierających kolagen;
  • związki chemiczne żelaza i chloru, w których chlor występuje na −I stopniu utlenienia:
  • sole kwasu siarkowego(VI), substancje krystal., higroskopijne:
  • związki chemiczne żelaza z siarką, w których siarka występuje na −II stopniu utlenienia:
  • stopy, których gł. składnikiem jest żelazo, a dodatkami stopowymi są różne pierwiastki metaliczne i niemetaliczne.
  • związki żelaza z tlenem:
  • związki żelaza, w których żelazo występuje w anionie:
  • żelazo, Fe, ferrum,
    pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 26;
  • nazwa handl. stali niestopowej, → armco.
  • żelazo otrzymywane dawniej w dymarkach i w procesie pudlarskim;
  • rodzaj → betonu zbrojonego.
  • żelazochrom, ferrochrom,
    żelazostop o dużej zawartości chromu;
  • żelazokrzem, ferrokrzem,
    żelazostop o dużej zawartości krzemu;
  • żelazomangan, ferromangan,
    żelazostop o dużej zawartości manganu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia